zaterdag 13 juli 2013

2e keer voedselbank

Dinsdag toog ik voor de tweede maal naar de voedselbank.
Deed ik dat de eerste keer met lood in mijn schoenen, ditmaal was ik blij dat ik er heen kon om boodschappen op te halen. Toen ik mijn voedsel inpakte voelde ik wel weer even een gevoel besluipen alsof... ja alsof wat eigenlijk? Ik kan dat niet uitleggen dat gevoel. Het is een heel minderwaardig gevoel. Maar of het nou mijn trots is wat hier spreekt? Ja misschien wel. Naar de voedselbank is wel zo'n beetje het laatste wat een mens op zijn 'wil ik nog bereiken in mijn leven' lijstje heeft staan nietwaar?

Wat ook niet hielp was dat er iemand van de verstrekking naar me toe kwam die me vroeg wie mijn contactpersoon bij de gemeente is. 'Die heb ik niet' antwoordde ik naar waarheid. Onderzoekend keek ze me aan alsof ik haar voor de gek hield. 'Hoe kan dat nou?!' riep ze uit 'hoe ben je hier dan terecht gekomen?'. 'Ik heb een mail gestuurd met daarin mijn situatie uitgelegd, hierna heb ik een telefonisch gesprek gehad en is mij gezegd dat diezelfde avond verstrekking was en dat ik mocht komen voor een pakket'.
Ze was wat verbolgen over de gang van zaken. Ik vroeg me af of het echt nodig was om mij te confronteren met haar ongenoegen dat ik niet via de gemeente aangemeld was.
Niet elke situatie komt uit een boekje, daar ben ik wel weer blijk van.
Ach, zij doet haar werk natuurlijk ook naar beste inzet, dus ik begrijp het ook wel. Maar ik voelde me al zo klein en nietig en voor mijn gevoel wreef zij het er ook nog eens in. Alsof ik niet het recht had daar te komen. Lekkere inbreuk op mijn toch al rotgevoel over dat ik daar 'geƫindigd' ben.

Toen ik met mijn boodschappentassen naar buiten liep (2 stuks) vroeg een vrouw aan mij die daar al jaren loopt (ik hoorde haar tenminste vorige week iets zeggen over kerst 2 jaar geleden) 'valt tegen he, deze week?' Ik moet haar erg verrast hebben aangekeken 'dat het zo weinig is, dit keer' verduidelijkte ze mij. 'Eh.. ik ben hier heel blij mee'  antwoordde ik.
Terwijl ik naar huis reed vroeg ik me af hoe het mogelijk is dat 2 boodschappentassen boodschappen voor 2 personen weinig bevonden kan worden.

Ik had 2,5 brood,  1 zakje aardappels, pindakaas, kaas, thee, wortels, persikken, vlees, diepvriesgroenten, enz gekregen. Ja, ik had ook 2 pakken melk met de houdbaarheidsdatum van dezelfde dag. Maar daar dat echt nog 2 dagen goed en van het andere pak melk heb ik pannenkoeken gebakken. Daar kwam de spek die ik ook gekregen had ook goed bij van pas. Volkorenmeel is 50 cent voor een kilo ofzo en met wat eieren en zout is het beslag zo klaar, het is voedzaam en nog lekker ook.
Eten we vooraf op de hand een tomaat zodat we onze groenten ook gehad hebben.

Ik begrijp dus werkelijk niet wat er weinig was. Helemaal niet als je bedenkt dat er luxe artikelen bij zitten die ik zelf eigenlijk nooit koop zoals sap.
Nu bij de voedselbank krijg ik ineens luxe artikelen die ik zelf dus al lange tijd niet meer gekocht heb. Zo kreeg ik ditmaal ook 2 doosjes met paassnoepjes en een chocoladeletter :) Grappig, zet ik midden in juli een doosje op tafel met 'heerlijk avondje is gekomen'. En  lekker!!!

Van mijn 4 huisdieren heb ik er afgelopen week van 2 afstand gedaan. Deze zaten buiten in een hok. Dus dat neemt wellicht iets makkelijker afscheid al vond ik het wel moeilijk. Maar ik vond gelukkig een kennis die heel mooi buitenaf woont en waar de 2 beestjes een eigen speelhuis met tuin kregen. Dan is de keus snel gemaakt natuurlijk. Ze gaan er duidelijk op vooruit en ik bespaar weer geld doordat ik ze niet meer hoef te onderhouden. Het confronteert alleen wel enorm want toen die twee bij ons kwamen wonen was er financieel geen vetpot maar ook geen enkele reden om aan te nemen dat het zo nijpend zou worden als nu.

Een lieve vriend van mij heeft me donderdag meegenomen naar de supermarkt. Ik mocht boodschappen halen op zijn kosten. Kruiden, ananasjam, ham, toetje dat soort dingen koos ik. Dat was bij elkaar zo'n 20 euro en ik kreeg van hem ook nog eens 3 flessen wijn cadeau! Moest ik wel beloven dat ik er diezelfde avond eentje open zou maken en op hem zou proosten, nou dat kwam wel goed!

Eigenlijk heb ik een hele boel te vertellen maar dan worden de stukjes zo lang. Volgende keer dus maar verder :)





Geen opmerkingen:

Een reactie posten